Τό Μαγισσάκι

Ἀπό τούς χρόνους τούς παλιούς τό 'χω βαθύ μεράκι
νά βγῶ στίς πέρα θάλασσες νά βρῶ τό Μαγισσάκι

Τ' ἄπιαστο σάν ἀερικό στήν ἐμορφιά του Μάης
πού ἄν κάνεις νά τόν μυριστεῖς ἀλίμονό σου - ἐκάης

Ἔβγα ἔβγα Μαγισσάκι χτύπα χτύπα τό ραβδάκι
Ντό καί ρέ καί μί καί φά μές στά ρόζ τά σύννεφα

Τί ζουμπούλια καί τί κρίνα, τί κι ἐτοῦτα τί κι ἐκεῖνα
Ντό καί ρέ καί φά καί μί φούχτα μου καί δύναμη

Ποιός θά μοῦ δώκει δύναμη κι ἕνα μακρύ καμάκι
νά βγῶ στίς πέρα θάλασσες νά βρῶ τό Μαγισσάκι

Πού 'ναι σπηλιά του ὁ οὐρανός ἄγγελος ἡ μαμά του
κι ἀφρός τό φουστανάκι του στήν ἄκρια τοῦ κυμάτου

Χτύπα χτύπα τό ραβδάκι χύνε τό νερό στ' αὐλάκι
Φά καί ρέ καί μί καί ντό μές στό μπλέ τό ξάγναντο

Τά παπιά καί τά βαπόρια πᾶν μαζί καί πᾶνε χώρια
Ἕξι τέσσερα κι ὀχτώ γούρι μου καί φυλαχτό

Ἀνοίξτε πύλες κι ἐκκλησιές ν' ἀνάψω ἕνα κεράκι
νά κάνει θαῦμα στά κρυφά γιά μέ τό Μαγισσάκι

Πού νά κοιμᾶμαι ξυπνητός νά τρέχω ξαπλωμένος
καί νά μέ λέν χωρίς καρδιά μά νά 'μ’ ἐρωτευμένος

Ὀδυσσέας  Ἐλύτης

Τετράδιο 137 * Αὔγουστος 2011