Κάποια γυναίκα πάμφτωχη

Ἦταν κάποια γυναίκα πάμφτωχη σ' ἕνα μικρό χωριό τῆς Αἰτωλοα­καρνανίας καί εἶχε τρία παιδιά. Κατάφερε νά τά μεγαλώσει μέ ἀπίστευ­τες στερήσεις καί δυσκολίες, ὅμως μέ μιά μοναδική ἀξιοπρέπεια. Ἡ κυρα-Βασιλική.

Πέθανε παραμονή τῆς Παναγίας τοῦ 1998. Τήν ἑπόμενη μέρα, 15 Αὐγούστου, τό φτηνό φέρετρο μέ τή σορό της ἦταν πάνω στήν καρότσα τοῦ μικροῦ ἀγροτικοῦ ἡμιφορτηγοῦ τοῦ ἱερέα καί κατευθυνόταν πρός τό κοιμητήριο.

Ἀκολουθοῦσαν μερικοί συγχωριανοί της καί συζη­τοῦσαν γιά τά βάσανα πού εἶχε περάσει, ὅταν ξάφνου εὐωδίασε ὁ τό­πος· χιλιάδες ἄνθη καί λουλούδια νά ὑπῆρχαν, δέν θά μύριζαν τόσο. Παραξενεύτηκαν καί ἀπόρησαν. Δέν εἶχαν ἐξήγηση.

Ἀνάμεσα σ' ἐκείνους πού τή συνόδευαν ἦταν κι ἕνα πνευματικό παιδί τοῦ Γέροντα Ἀμβρόσιου*, πού λίγες μέρες μετά πῆγε καί τοῦ ἀνέφερε τό γεγονός. Τοῦ εἶπε μόνο πώς μιά γυναίκα πέθανε καί εὐωδίασε ὁ τόπος. Ἐκεῖνος στήν ἀρχή ἔμεινε σιωπηλός. Ἔπειτα μπῆκε στό δωμάτιό του, ἔμεινε γιά λίγο καί ἐπέστρεψε.

- Αὐτή ἁγίασε, ἀπάντησε. Καί ξέρεις τόν λόγο; Γιατί ποτέ στή ζωή της δέν παραπονέθηκε.

Τέτοιους ἀνθρώπους θέλει ὁ Θεός, γιά νά γεμί­σει τόν Παράδεισο καί νά κάνει τή Δευτέρα Παρουσία. Κατάλαβες;

* Γέρων Ἀμβρόσιος Λάζαρης 

Ὁ Πνευματικός τῆς Μονῆς Δαδίου (1912-2006)

Τετράδιο 115 * Ἰούλιος 2009